معرفی استان بوشهر
نام نخست این منطقه «رام اردشیر» بوده است که بنای اولیه‌ی آن به اردشیر ساسانی نسبت داده می‌شود. بوشهر یکی از استان‌های مهم کشور می‌باشد که دارای منابع فراوان تاریخی، طبیعی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است. به علت بندر بودن بسیاری از شهرها و روستاهایش، صیّادی رواج خوبی دارد. مرداب «حِله» و منطقه‌ی حفاظت شده‌ی «نای‌بند» نقش مهمّی در جذب گردشگر و اقتصاد دارد.
استان‌های خوزستان،کهکیلویه و بویراحمد، هرمزگان و فارس با بوشهر همسایه‌اند.این استان معمولاً هوایی گرم و مرطوب دارد. «شهرستان‌های گِناوه، تَنگستان(اَهرُم)، دشتستان(بُرازجان)، دشتی(خُورمُوج)، دَیّر، وکَنگان در این استان واقع شده‌اند. طبق گزارش سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1390، جمعیت استان 1,032,949 نفر می‌باشد.
بندر بوشهر مرکز استان است که جمعیت آن در سرشماری1390 شمسی به 195,222 نفر رسید. در این شهر حدود 3,000 نفر اهل‌سنت زندگی می‌کنند که یک مسجد دارند و در آن نمازهای پنجگانه و جمعه و عید برگزار می‌شود. اما مرکز دیگری برای امور دینی ندارند، جز برخی از جوانان که در همین مسجد به فعالیت‌های فکری و فرهنگی مشغول‌اند.
اهل‌سنت در شهرهای کنگان، گناوه، عسلویه، نخل‌تقی و بسیاری از شهرها و روستاهای آن‌ها سکونت دارند و در برخی از آن‌ها دارای مدارس دینی و انجمن‌های خیریه می‌باشند. جمعیت آنان در حدود 50,000 نفر برآورد می‌شود. مذهب رایج، شافعی است. نژاد و زبان اهل‌سنت این استان عربی و فارسی است.